Rank
--
duckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckdu
3lb - Beetleweight
Duckduckduckduckduckduckduckduckduck
Weapons
Other

duckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckduckgoose? Weapon: 1 horse sized duck -or- 16 duck sized horses